MASAŻ LECZNICZY
Masaż jest jedną z najstarszych sztuk medycznych. Pierwsze wzmianki pochodzą już z papirusów egipskich, zaś dokładny opis masażu znajduje się w chińskiej księdze Kung-Fu (3000 r. p.n.e.).W Grecji, jak i w starożytnym Rzymie był to popularny zabieg zarówno o znaczeniu leczniczym, jak i również przyspieszający regenerację po wysiłku fizycznym.
Pierwsze badania nad fizjologią masażu przeprowadził w XVI w. francuski lekarz Ambroży Paré, w których to określił jego wpływ na poszczególne układy naszego organizmu. Od tego czasu znaczenie masażu w naukach medycznych systematycznie rosło, aż do całkowitego zrównania go z innymi dyscyplinami wiedzy lekarskiej.
W czasie rozwoju stosowania masażu leczniczego gromadzono naukowe obserwacje dokumentujące wpływ masażu na organizm człowieka, przebieg chorób i związanych z nimi objawów. Są badania potwierdzające wpływ masażu na miejscowe zmiany w tkankach poddanych uciskowi. Stwierdzono także wpływ masażu na wartości ciśnienia tętniczego i częstotliwości rytmu serca. Wykazano, że masaż leczniczy wpływa na układ odpornościowy człowieka, a także ma działanie antystresowe.
Wzrost zainteresowania masażem w ostatnich latach związany jest z tendencją do coraz bardziej powszechnego wykorzystywania w medycynie naturalnych metod leczenia. Mogą one, umiejętnie zastosowane, w dość skuteczny sposób uzupełniać, a niekiedy nawet zastępować leczenie farmakologiczne, czy chirurgiczne.
SPECJALISTYCZNY GABINET MASAŻU
15 LAT DOŚWIADCZENIA
STREFA RELAKSU
TERAPIA MIĘŚNIOWO POWIĘZIOWA jest celowym działaniem stosowanym podczas masażu klasycznego, w którym wykorzystuje się różne formy ucisku na wrażliwe miejsca, zwane punktami spustowymi, znajdujące się w tkance mięśniowej i powięziowej. Punkty spustowe charakteryzują wzmożone napięcie i bolesność pod wpływem ucisku, z promieniowaniem bólu do obszarów odległych od miejsca drażnienia. Celem terapii jest uwolnienie od bólu i poprawa zaburzonych wzorców ruchowych. Terapia punktów spustowych może być stosowana także, jako odrębne działanie, gdy np. występuje przeciwwskazanie do wykonania masażu klasycznego.
MASAŻ TKANEK GŁĘBOKICH ma działać głównie na tkanki znajdujące się pod skórą. Nazwa metody może sugerować silne i bolesne oddziaływanie na ciało pacjenta, w rzeczywistości jednak jest to delikatna metoda. Wszystkie ruchy wykonuje się z precyzją, a siłę nacisku dobiera się dla każdego pacjenta indywidualnie, zależnie od napięcia tkanek. Masaż wykonuje się powoli, dając tkankom czas na fizjologiczną odpowiedź i przystosowanie się do nowych warunków. Na ogół nie stosuje się środków poślizgowych lub tylko w niewielkiej ilości. Celem masażu tkanek głębokich jest rozluźnienie napięć i działanie przeciwbólowe. Podstawowymi technikami są: ruchy rozciągające, rozciągające z zablokowaniem, skracanie mięśnia, praca w bruzdach międzymięśniowych, uwalnianie mięśni i ruch w poprzek włókien mięśniowych. Charakterystyczny jest skośny nacisk na tkanki (pod kątem ok. 45°). Masaż wykonuje się w różnych kierunkach, używając palców (z wyjątkiem kciuka), kostek palców, pięści i przedramienia.
MASAŻ RELAKSACYJNY SYNCHRONICZNY łączy elementy masażu z ćwiczeniami biernymi poszczególnych stawów i części ciała, który ma na celu uzyskanie lub przywrócenie równowagi funkcjonalnej Twojego organizmu, który jest postrzegany jako spójny i dynamiczny system. Zadaniem masażu jest nie tylko przywrócenie harmonii w Twoim układzie kostno-mięśniowym, ale także doprowadzenie do współzależności procesów biologicznych, umysłowych i emocjonalnych Twojego organizmu.
Masaż synchroniczny jest jednym z elementów koncepcji związanej z całościowym – holistycznym patrzeniem na człowieka, z której wywodzi się szkoła terapeutyczna, obejmująca szereg technik i procedur stymulujących układ przyswspółczulny przywracających zdrowie Twojego organizmu.
MASAŻ SEGMENTARNY składa się z wielu chwytów i technik, których ściśle określona kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych. W odróżnieniu od masażu klasycznego znajduje zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Określone okolice ciała (skóra, mięśnie, tkanka łączna, naczynia i kości) są połączone nerwowo, wewnątrzwydzielniczo i humoralnie z odpowiednimi narządami wewnętrznymi i mogą na siebie wzajemnie oddziaływać, tworząc tzw. krąg czynnościowy. Wiedza o tych zależnościach jest podstawą w masażu segmentarnym. Podstawową techniką tego masażu jest rozcieranie segmentarne, które ma charakter „świdrujący”. Jest ono wykorzystywane podczas wykonywania poszczególnych chwytów leczniczych. W masażu segmentarnym nie stosuje się środków poślizgowych. Wykonywany jest w kierunku od nerwów obwodowych do ośrodkowego układu nerwowego.
MASAŻ TAJSKI jest typem tzw. głębokiego masażu. Stanowi on sekwencję technik stanowiących połączenie akupresury ważniejszych punktów na ciele człowieka z elementami pasywnej jogi, rozciągania i refleksologii. W Tajlandii jest znany jako nuat phaen boran, co można przetłumaczyć jako starożytny klasyczny masaż.